فرج اله محمودی استادیار گروه جغرافیای دانشگاه تهران با انجام تحقیقات میدانی در سال 1345 در مورد جغرافیا، زبان،پوشش ، غذاها و فرهنگ روستاهای شهرستان های بیجار گروس،قروه و دیواندره اطلاعات مفیدی ارائه داده است که از منظر توپونیمی و ائتنوتوپونیمی قابل استناد و در خور مطالعه نیز می باشد.
نکته جالب توجه این تحقیق در خصوص شهرستان کنونی دیواندره می باشد که تا سال 1350 مطلقا روستانشین بوده و حتی شهر کنونی دیواندره نیز در حوزه جغرافیای روستاها و روستاشناسی تعریف شده است. همچنین ترک بودن اکثریت ساکنان مناطق یاد شده از دیگر نکات مهم و قابل توجه تحقیقات آقای محمودی می باشد.
طبق اطلاعات داده شده توسط فرج اله محمودی جمعیت شهرستان های بیجار گروس،قروه و دیواندره نزدیک به 220 هزار نفر گزارش شده است و همچنین در سال 1345 از کل جمعیت گروس 12/3% شهرنشین و 87/7% روستانشین بوده است(محمودی،1352: 73)
آمار جمعیت برخی از مناطق مهم گروس در سال 1345
منطقه کرانی با 71 روستا جمیعتی بالغ بر 17/413 نفر داشته که از این تعداد جمعیت شهر یاسوکند 2/871 نفر بوده است.
بخش سیلتان با 21 روستا دارای 6/927 نفر جمعیت که سهم شهر توپ آغاج 1/216 نفر بوده است.
بخش سیاه منصور (قره منصور) با 41 روستا 15/506 نفر جمعیت و روستای عربشاه با 873 نفر جمعیت، بزرگترین روستای این بخش بوده است.
بخش پیرتاج با 30 روستا جمعیتی بالغ بر 9/112 نفر و جمعیت شهر پیرتاج نیز 1079 نفر بوده است.
خسروآباد با 47 روستا دارای 13/473 نفر جمعیت که جمعیت خسروآباد 1603 نفر بوده است.
منبع:
محمودی،فرج اله،جغرافیای ناحیه ای بیجار گروس و قروه و دیواندره،تهران،موسسه جغرافیای دانشگاه تهران،1352
خلیل مختاری نیا