قطعنامه شورای حکام و لزوم پرهیز از عربدهکشی دیپلماتیک
زمانیکه محمود احمدینژاد در زمان ریاستجمهوریاش با قطعنامه شورای حکام مواجه شد، گفت: «شما بیخود مرعوب تهدیدهای غرب شدهاید و از ترس مرگ، خودکشی کردهاید و ما غنیسازی را شروع میکنیم.» غنیسازی شروع شد و پرونده ایران فورا به شورای امنیت سازمان ملل رفت و حتی چین و روسیه هم علیه ایران رای دادند تا ایران بعد از کشوقوسهایی ذیل فصل ۷ منشور سازمان ملل قرار گرفت. فصل هفتم منشور شورای امنیت به این شورا اجازه میدهد تا «وجود هرگونه تهدیدی برای صلح، نقض صلح یا اقدام تجاوزگرانه» را تعیین کند و اقدامات نظامی و غیرنظامی را برای «برقراری صلح و امنیت بینالمللی» انجام دهد؛ و این یعنی سایه هولناک جنگ.
اما وقتی قطعنامهها صادر میشدند و احمدینژاد هوار میزد: «آنقدر قطعنامه صادر کنند تا قطعنامهدانشان پاره شود»، دولت او نفت را بیشتر از 100 دلار میفروخت و تحریمهای همهجانبه علیه ایران وجود نداشت اما حالا هم، تحریم کمر اقتصاد ایران را خم کرده و هم، نفت گران نیست و هم تنشهای داخلی زیاد شده است.
صبح امروز باز شورای حکام قطعنامهای علیه ایران صادر کرد. اگرچه این قطعنامه زیاد شدیداللحن نبوده اما میتواند همان داستان سالهای پیشین را بازآفرینی کند. بنابراین مواجهه با این روند، نیازمند واقعبینی، پرهیز از هیجانزدگی و عربدهکشیهای دیپلماتیک است؛ هرچند اصولا نباید چندان به دیپلماسی سریالمحور آقای امیرعبداللهیان امیدوار بود.