کل یوما عاشورا و کل ارضا کربلا
در طول تاریخ همیشه ظالم و مظلوم وجود داشته و کسانی بودند که بخاطر وجود ظلم و استبداد تبعیض و ناعدالتی و… وارد میدان شده و به مخالفت ظالمان برخواسته قیام کرده و هزینه ها داده اند.
حسین ع ،یکی از رادمردان تاریخ هست چنانکه در آزربایجان شخصی به نام بابک خرمدین با تمایزهای فکری دیگر و دریک جغرافیایی دیگر مشخص که نمیخواهم به آن اشاره کنم تحمل هزینه سنگین شد و بسان امام حسین ع مسیر آزادگی و شهادت را برگزید.
نمونه هایی از این دست درطول تاریخ با تفکرات مختلف موجود هست که در برابر ظلم راه مبارزه را انتخاب کرده هزینه های سنگین را بجان خریدند.
حسینی که بخاطر مخالف بودنش مورد غصب حاکم وقت قرار گرفت مخالفت وی باعث شد یزید گزینه های ذیل را روی میز حسین بگذارد .
بیعت و فرمانبرداری و حب دنیا
دادن هزینه سنگین و آزادی خواهی و شهادت
حسین گزینه دوم را برگزید و به دعوت مردم کوفه به همراه همفکران و عقربایش قیام کرد.
ما در اینجا برخلاف نگرش مرسوم دین قیام حسین را از دیدگاه فرادینی نگاه میکنیم.
برخلاف برخی مبلغان دینی که اظهار میدارند که به حسین وعده شهادت درنینوا را داده بودند خود را برای رسیدن به شهادت رهسپار کربلا کرد ،و« تدبیر و انتخاب» امام حسین ع را به «تقدیر»فرو میکاهند اعتقاده حقیر این هست این خرافاتی بیش نیست حسین خطرات احتمالی را در تصمیمی که گرفته بود بجان خریده بود و برای هزینه دادن سنگین آمادگی کامل داشت که سبب بروز واقعه کربلا شد.
درسی که حسین نه تنها به عربها بلکه به همه آزادی خواهان داده قابل تحسین وتشویق میباشد.
نکته قابل تامل قیام حسین( سوای ایدولوژی ) ، حسین رهبری مدنی وسیاسی به تمام عیاری بود، روزی که حربن ریاحی به دستور عیبد الله در حوالی کربلا راه را بست حسین با آنان به مذاکره برخواست و دلیل بستن راه را جویا شد و گفت من به دعوت بیشمار شما به کوفه عازم شدم و اگر پشیمان از دعوت خویش هستید تجدید نظر کرده و از جغرافیای شما خارج میشوم وقتی حرفهای حسین تاثیری در باز کردن راه نگذاشت همراهان از حسین اجازه خواستند تا دست به شمشیر برده و راه را ازطریق خشونت باز کنند ، حسین جواب داد من برای ریختن خونی نیامده ام و شروع کننده جنگی نخواهم بود.
نمونه دیگر رفتار مدنی حسین این هست که برای رسیدن به هدف خود راضی نشد همراهانش را فدای آماج خود بکند حتی برادر و نزدیکان خود را ،بطوری که وقتی وقوع جنگ تحمیلی را اجتناب ناپذیر دید ،بیعت خود را از آنها برداشت که بنا بها به روایتهای دینی خیلی از کسانی که با وی به کربلا آمده بودند در تصمیم خود تجدیدنظر کرده راه برگشت را انتخاب کردند.
قیام حسین پیامهای زیادی به کسان و آن جامعه ای که گرفتار ظلم ستم و اسارت شده اند دارد، با سوگواری بر حسین و زدن بر سر وسینه نه گناهی بخشیده خواهد شد نه ظالمی از بین خواهد رفت نه حسین صدای مارا خواهد شنید، کسی که در مقابل ظلمی که بر خودو همنوعش از طرف ظالمی روا میشود پای بر میدان عمل گذاشته به مبارزه برخیزد بی شک راه حسین را رفته، اگر حسین را هم نشناسد و اعتقادی به دین دیانت هم نداشته باشد قدم در راه مقدسی گذاشته که نامی نیک همچون آزدیخواهان تاریخ از خود بجای خواهد گذاشت
گلین بیزده قرآنا بیر ال چالاق
حسین کیمی معلمدن درس آلاق
