تحت نام مانور انهدام مزارع مواد مخدر در زنگه زور توسط سپاه/حسن کریمزاده صاحب دیوان

سپاه پاسداران ایران در اصل در حال برگزاری مانور تکفیری(پوشاندن) آثار جرم در مزارع مواد مخدر و انبارهای آن در نواحی مرزی یعنی در منطقه زنگه زور می باشد. تا بعد از باز شدن این دالان اسنادی دال بر صدور اعتیاد به جوانان اروپا توسط ایران و از راه ارمنستان و گرجستان باقی نماند و تمامی این هیاهوها، پروپاگانداها، تهمت ها و دروغ های سفید جهت انحراف افکار عمومی از اصل مذکور می باشد.
دالان زنگه زور که حدودا ۴۰ کیلومتر می باشد هم اکنون تنها مرز زمینی ایران و ارمنستان می باشد.

گفته می شود شاخه برون مرزی سپاه پاسداران ایران(قدس) تحت عناوین شرکت های گوناگون از جاده سازی گرفته تا احداث بیمارستان، کشت محصولات کشاورزی و دیگر فعالیت های اقتصادی در منطقه زنگه زور حضوری به قدمت ۳۰ ساله داشته است که نبرد ۴۴ روزه قاراباغ و مفادی از آتش بس ۱۰ نوامبر(دالان زنگه زور در مقابل دالان لاچین) این حضور سپاه و فعالیت های مواد مخدری و صادرات آن را به کلی خنثی کرده است و بهانه ها و دروغ های کودکانه ایران از این اصل نشات می گیرد.

اخیرا بدون هیچ دلیل و توجیه اخلاقی، سیاسی،حسن همجواری و…سپاه پاسداران ایران پروپاگاندا و شیطنت های ماجراجویانه با گفتن دروغ سفید مبنی بر حضور “صهیونیست ها و تکفیری ها” اعلام کرد مانوری تحت عنوان “خیبر” در مرز برگزار خواهد کرد.
حدود دو هفته است که ادوات و کامیون های سنگین با استتار نمادهای نظامی در حال گسیل به این ناحیه است اما آنچه که از آن خبری نیست، مانور جنگی می باشد.

دو روز قبل مسئولان سپاه ۳ استان شمالغرب ایران یعنی اردبیل،آذربایجان شرقی و غربی جلسه ای در دفتر سید حامد عاملی استاندار اردبیل برگزار کرده اند.

بر اساس اطلاعات درز کرده به بیرون، ماجرا از حکایت و جریان از داستان دیگر است.

حول محور بحث ها بیشتر بر سر برداشت “شاهدانه ها” و انتقال آن به انبارهای سپاه در نزدیکترین شهرستان های منطقه یعنی خداآفرین،کلیبر،علمدار،اهر،آصلاندوز، پارساباد و جلفا بوده است.
همچنین در این نشست سخنانی مبنی بر انهدام انبارهای مواد مخدر از شاهدانه ها گرفته تا گیاه خشخاش،نیلوفر و قارچ های وحشی توهم زا تحت پوشش مانور مطرح شده است.
تخریب مزارع مواد مخدر و تونل های زیر زمینی مخصوص دئپو و حمل مواد مخدر هم بحث و دستوراتی دیگر بوده که بر فرمانده ای هنگ مرزی صادر شده است.

آنطور که از شواهد و قرائن پیداست صهیونیست ها و تکفیری ها بهانه ای جهت تکفیر و پوشاندن مزارع مواد مخدر است که بیشتر از راه گرجستان به اروپا صادر می شده است. به دیگر سخن جمهوری اسلامی دروغ از نوع کودکانه می گوید که زود کشف شد.
در اصل در آن سوی مرز عملیات تکفیری(پوششی) مزارع مواد مخدر توسط سپاه پاسداران ایران در جریان است و تا پاک شدن و پوشاندن آثار جرم بطور کامل این مانور ساختگی ادامه خواهد داشت(حدود ۱ الی ۲ ماه زمان لازم است تا بعد از برداشت محصول و انهدام آثار جرم، ادوات و کامیون های سپاه منطقه را ترک بکنند.)
این دالان مطلق باز خواهد شد و جهانیان در شوک فرو خواهند رفت و رسانه ها تیتر خواهند زد که زنگه زور توسط سپاه قدس ایران در تولید مواد مخدر به “افغانستان کوچک” تبدیل شده بود. و کل اروپا مدیون رشادت سربازان قهرمان آذربایجان خواهد شد.

آنگ سان سوچی های ایران چه کسانی خواهند بود؟
وقتی خانم آنگ سان سوچی پس از سال‌ها مبارزه و تحمل سختی ‌مردم کشورش، موفق شد نظامیان حاکم را، به تسلیم در مقابل دمکراسی و انتخابات آزاد وادار سازد کشتار روهنگیا توسط ارتش میانمار به وقوع پیوست و خانم سوچی نسبت به ظلم و ستم علیه مسلمانان روهنگیا بی‌تفاوتی نشان داد. واقعا چرا فردی، با آن کارنامه مبارزۀ مسالمت‌آمیز، رنج سال‌ها حصر خانگی و دوری از اعضای خانواده و کسب عالی‌ترین جوایز بین‌المللی، در مقابل نسل‌کشی مسلمانان روهنگیا توسط ارتش میانمار سکوت را بر اعتراض ترجیح داد و حتی تا اندازه‌ای آن را توجیه کرد؟

احمد زیدآبادی تحلیلی بسیار واقع بینانه و وحشتناک از این رویکرد نوشته بود و آن اینکه اکثریت قاطع مردم بودایی میانمار، مسلمانان روهینگیا را مهاجر تلقی می‌کنند که با مهاجرت از بنگلادش به ایالت راخین، زمینه‌ساز مشکلاتی برای کشورشان شده‌اند و همین نگرش منفی سبب شده که بودائیان میانمار نه فقط کمترین حس انسانی نسبت به آن مردم نداشته باشند، بلکه برای رهایی از دست آنها از اقدامات خشونت‌آمیز و غیر‌انسانی ارتش بر ضد آنان نیز حمایت بکنند و سوچی با خود اندیشیده که اگر در ماجرای قتل‌عام مسلمانان روهنگیا، از حقوق آنان حمایت بکند محبوبیت و اعتبار خود را در میان اکثریت بودایی کشور از دست خواهد داد و حزب متبوع و دولت اصطلاحاً دمکراتیکش در معرض سقوط قرار خواهد گرفت و اگر چشم به روی مظالم این اقلیت نامحبوب و حتی مورد نفرت اکثریت ببندد، با حفظ اعتبار خود در بین بودائیان، مانع افزایش نفوذ نظامیان و در نتیجه، موجب تداوم و تحکیم دولت غیرنظامی و دمکراتیک میانمار خواهد شد و برای همین سعی کرد تا اعتبارش را بین ارتش و اکثریت مردم حفظ کرده گامهای دیگری را بسوی دموکراسی بردارد.

تحلیل زیدآبادی واقع‌بینانه است ولی چون این نسخه مورد تایید ایشان است وحشتناک نیز هست که اگر در ایران نیز بعد از سالها، دولتی تقریبا دموکراتیک بدست آید و در دوراهی حمایت از حقوق اقلیتها و حفظ محبوبیت در میان اکثریت متنفر از همه، قرار گیرد، همان بهتر که حفظ محبوبیت کرده و امیدوار به گامهای بعدی باشد و با حمایت از اقلیت، موجب ناراحتی اکثریت نشود خصوصا که ادبیات شوونیستی ایران، ترکها، عربها، بلوچها و… مهاجرانی میداند که هرکدام از جایی به این مدینه فاضله پناه آورده‌اند و نباید انتظار حقوق داشته باشند.

ابراهیم رشیدی

تآملی بر ائتنوتوپونیم” بیانلو “_ی بیجار گروس

روستای بیانلو[ بیان لو ] یکی از بزرگترین روستاهای توابع دهستان سیلتان بخش مرکزی شهرستان بیجار گروس ( 15 کیلومتری بیجار )که در شمال رودخانه قزل اوزن قرار دارد و مردم آن به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند؛ روستای بیانلو دارای جغرافیای وسیع که با شهر توپ آغاج و با روستاهای گؤجه گوز ، شیرین بولاغ ،قره جلو ، قشلاق خانا و چاللي بولاغ همسایه می باشد؛ روستای بیانلو دارای بناهای زیبا و تاریخی مثل پل تاريخي بيانلو روي رود خانه قزل اوزن جنب پاسگاه بيانلو می باشد.

تعدد ائتنوتوپونیم ” بیانلو” در اراضی تاریخی آذربایجان:

روستای بیانلو – شهرستان خوی: در غرب آذربایجان و در فاصله ی ۳۶کیلومتری شهر خوی روستایی با هویت و اصالتی ترکی به نام بیانلو قرار دارد.
روستای بیانلو – شهرستان ساوه : این روستا در بخش خرقان شهرستان ساوه و 112 تن سکنه دارد، مردم آن نیز به زبان ترکی تکلم می کنند.(لغتنامه دهخدا ،1377 : )
روستای “بیان دره “: روستایی از توابع بخش ننور شهرستان بانه که در دهستان بوئین قرار دارد.
قنات بیانلو: نام قناتی است که در روستای “یوخاری یکان ” از توابع بخش یامچی شهرستان مرند در شرق آذربایجان قرار دارد.

جاینام بیانلو در چندین منطقه از ایران نیز مشاهده می شود که همگی ترک زبان هستند؛ در شهرستان ایجرود [ اوجا یورد ] استان زنجان روستایی به نام” قلقاتي ” هست که اکثر ساکنان آن نام خانوادگی ” بیانلو ” دارند

ائتنوتوپونیم ” بیانلو ”

بیان / بایان : قدرتمند، ثروتمند و باشکوه (شاهمرسی، 1388 : 42)؛
ائتنوتوپونیم بیان لو را می توان بعنوان یک قومنامه در حوزه ی ائتنوتوپونیم های جهان ترک مورد تحلیل قرار داد؛ ” بیان ” یک واژه ی اصیل ترکی است که به صورت” بایان” نیز تلفظ می گردد دقیقا شبیه بیات که به صورت بایات مصطلح ست؛ لو / لی/ لئ هر سه نشانه نسبت در زبان ترکی هستند. فلذا صورت اصلی بیانلو به شکل بایانلئ و به عنوان نام تیره ای از قوم اوغوز می تواند مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

پروفسور جعفری سوی به تحقیقات جالب توجهی در خصوص قوم_نامهای جهان ترک دست یافته است که وجود قوم_نامهای معادل و البته کهن در گستره ی وسیعی از دنیای ترک مخصوصا(ایران،ترکیه،جمهوی آذربایجان)که مربوط به قبل از اسلام می باشد را به اثبات رسانده است؛ ( دکتر میرعلی رضائی، 1397 ، مقاله جاینام_های آذربایجان)

نمونه ای از جدول تحقیقاتی جعفری سوی

1 قایدار_ قایتار(قیدار،قئیدر،حیدر) کاتار /کایتار / کئتار – قئتار
2 بارانلو – بایانلو – بیانلو / برانلو – بیانلو
( پروفسور جعفر سوی،روابط متقابل قوم نامها با اسامی دینی، 2010 )

با توجه به بخشی از جدول پروفسور جعفرسوی، حدس ارتباط ریشه ای دو لغت بیان / بران و باران / بایان [ البته نه در معنای باران = یاغیش ] نیز بعید از ذهن نمی باشد کما اینکه در شهرستان تیکان تپه ( تکاب) و ترکمن صحرا نام خانوادگی ” بارانلو “نیز وجود دارد؛ مع ذلک تغییر و تبدیل برخی از واج ها به یکدیگر در لسان ترکی به علت قریب المخرج بودن برخی از حروف امری متداول و مرسوم هست مانند تبدیل حروف ” د- ت” به یکدیگر در لغات دوتدو / توتدو و یا تبدیل حروف ” ر به ی ” مانند همین لغات بران به بیان و یا باران به بایان و لغت آپاردی به آپایدی و… فلذا با توجه به اینگونه تغییر و تحولات آوایی در لهجه های مختلف زبان ترکی می توان توپونیم بیانلو را تا حدودی تبیین و تعریف کرد.

منابع:
1) بهزادی، بهزاد،فرهنگ آذربایجانی فارسی _ترکی، فرهنگ معاصر، 1389
2) جعفر سوی، الهامی، روابط متقابل قوم نامها با اسامی دینی،باکو،2010
3) دهخدا،علی اکبر،لغت نامه دهخدا،تهران،موسسه دهخدا، 1379
4) زارع شاهمرسی، پرویز،فرهنگ ترکی-فارسی، انتشارات نشر اختر تبریز،چاپ دوم،1388
5- رضائی،میرعلی، ماهنامه آیدین گلجک، سلسله مقالات توپونیم های آذربایجان،1397

آیا جنگی بر علیه ایران و تورکیه در شرف آغاز است؟ دلم برای “لحظه های بی بازگشت” تنگ شده است…تورکیه،ایران!!!!/ علی افسر شهبازی

– یونان تبدیل شده است به پادگان آمریکا…
– آمریکا تعداد بالایی اف ۱۵ وارد یونان کرده است…
– تریلی تریلی سلاح تحویل کردهای سوریه…
– جمله ی سنگین اردوغان مبنی بر لبریز شدن صبر ترکیه …
– انتخابات عراق و باخت ایران و لحظه شماری برای روزهای سخت…
– تاریکی های لبنان…
– انتقال سلاح های فوق سنگین به اردن…
– سلاح های میلیاردی آمریکا در دست طالبان… آیا جنگی سخت بر علیه ترکیه و ایران در شُرِفِ آغاز است؟ آیا امیدی برای وحدت دو کشور وجود دارد؟

در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶ حدود ۵ سال پیش مقاله ای را با عنوان “لحظه های بی بازگشت” نوشتم… در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸ نیز حاشیه ای بر این مقاله نوشتم که دوستان علاقه مند میتوانند هر دو مورد را در کانال تلگرامی “ایمضا” مطالعه کنند…
امشب دلم شدیدا به این مقاله تنگ شد!!!!
در این مقاله ی طولانی به این نتیجه رسیده بودم که حدودا هر یکصد سال، تغییرات بزرگ در جهان رخ میدهد و جای ابرقدرتها عوض میشود، و اکنون آشوبِ منطقه نشانگر تغییرات بزرگ است که ایران و ترکیه در این تغییرات دنبال نان و نامی هستند و اگر آنها بتوانند باهم متحد شوند تغییرات بزرگی را رقم خواهند زد و اگر نتوانند متحد شوند در آینده ی نه چندان دور حسرت این لحظه های از دست رفته را خواهند خورد که متحد نشدند و لحظه هایی که دیگر بر نمیگردد………!!!!!!!!!!!

استاد بزرگوار و بی ادعایم جناب رشید عباسی در گروه آزربایجان، تئوری، تحلیل نوشت: آمریکا تعداد بالایی جنگنده ی f15 وارد یونان کرده است با ادوات جنگی بسیار سنگین، و همینطور ادوات بسیار زیاد نظامی وارد اردن نموده است و تریلی تریلی سلاح برای کردهای سوری، انتخابات عراق و پیام آشفتگی بغداد، اوضاع لبنان که همه حکایت از تغییرات کلان در منطقه میدهند…
بنده یادم افتاد صحبتهای دیروز جناب اردوغان که گفت: صبرمان نسبت به آنهایی که مرزهایمان را تهدید میکنند به سر آمده است… و یادی کنیم از سلاح های بسیار زیادی که در افغانستان آمریکا تحویل طالبان داد و نیز اینکه به دروغ ایران را در مرزهای شمالغربی مشغول کرده اند…
قطعا سلاح های تحویلی به کردهای سوریه و “تبدیل یونان به پادگان آمریکایی ها” و گشایش جبهه های دیگر، برای ترکیه روزهای خطرناکی را پیش بینی میکند و نتیجه ی انتخابات عراق، سلاح های انبار شده در اردن، لبنانی که شبها در تاریکی مطلق به سر میبرد، اسرائیلی که در بحرین و امارات و اقلیم کردستان پرسه میزند و طالبانی که وحشیانه دنبال دستور است، همه ی اینها برای ایران خوفناک است، شاید همین خوف و واهمه باعث میشود تا نزدیکی های صبح بیدار بمانی و اوضاع را تحلیل کنی… هر چه هست ایران و ترکیه نتوانستند در سالهای گذشته متحد شوند و بجای اتحاد با صدها میلیون تورک، ایران را بردند با دو میلیون ارمنی پا برهنه مشغول ساختند و نفرت را بین ایران و ترکیه بیشتر کردند تا لحظه ی آغاز حمله بر علیه این دو فرا برسد و هر دو کشور در حسرت “لحظه های بی بازگشت” بسوزند…
اگر از حق نگذریم تورکیه آماده ی این اتحاد بود ولی دستهایی نامرئی ایران را بر علیه وحدت مدیریت کردند و ما تاوان سختی برای اینگونه مدیریت ها خواهیم پرداخت…
اما از تمام اینها که بگذریم ما هم بعنوان جنبش سیاسی آزربایجان برای روزهای سخت آماده نشدیم، روزهایی که در مقاله ی ” ترکیه، بردها و باخت ها” اشاره نموده بودیم … روزی میرسد که ترکیه را در جبهه های دیگر مشغول میکنند و یا ترک ها ناچار میشوند مسائل خود را اولویت بندی کنند و ما در اولویت آنها نباشیم و آنموقع ما دستمان خالی خواهد بود برای روزهای سخت که حکومت مرکزی ایران نیز با مسائل خود مشغول است…
و خدا کند که به خیر بگذرد این ایام پر آشوب… هر کسی باخت یکصد سال دیگر باید منتظر بماند و هزینه های شدید جانی…

زنگ پایان ابزارها و عناصر ساختگی استعمار در منطقه از جمله امپراطوری پارسی و قدرت یافتن تورک ها و روسیه/رحمان اوکتای

ارمنستان آیینه تمام نماییست برای همه ی عناصر ساختگی جعلی و بی ریشه در منطقه که نهایتاً با شکست و تسلیم مواجه خواهند شد.
کشوری که در اروپا طراحی و توسط روسیه کارپردازی و ساخته شد نه کشور بلکه ابزاری برای پیش برد اهداف استعماری
بدلیل اینکه منطقه قفقاز و خاورمیانه درست مابین جهان غرب و شرق قرار دارد، عناصر جعلی اینجا نوکری دو وجهی میباشند برای هر دو سو خدمات میدهند و متاسفانه هیچگاه پی به این واقعیت نمیبرند و مثل حبابی بزرگ روی دریا هستند که به خود مینازند و خود را یک جهان دیگر روی اقیانوس حساب میکنند.
من محقق تاریخ سیاسی هستم و تمامی مسائل را از ریشه آن بررسی کرده و نظاره میکنم چون شرایط فعلی یک کوه نیست بلکه راهی طولانیست که مبدأ و مقصد دارد.
پس از فروپاشی دو امپراطور تورک_اسلامِ عثمانی و قاجار در این منطقه سرزمینها توسط قدرتهای غربی و شرقی تقسیم شده بنا هم بر این گذاشته شد که دیگر چنین قدرتهایی در اینجا وجود نداشته باشد تا مزاحم کار استعمار شود.
بر حسب این جغرافیای سیاسی را تقسیم دولتها احزاب شخصیتها و جوامع ساختگی تولید کردند که دم شان به آنها وصل باشد.
از افغانستان گرفته تا دریای عمان و جمهوریهای بعد از عثمانی و قفقاز بین روسیه(بعدا چین هم به آن اضافه شد) و انگلیس، فرانسه و آمریکا و در سایه آلمان، استرالیا و برخی کشورهای غربی تقسیم شد باید عناصری در اینجا سرکار می آمدند که با هرشکل و شمایلی نهایتا بر خلاف اتحاد اعراب و تورکها باشند چون این دو مرکزیت اسلام بوده و البته تمدن طولانی حکومت داری داشتند و صاحبان اصلی این مناطق بودند.
در اوج بریدن پشت و روی شمشیر بریتانیای کبیر و جولان امپراطوری روسیه بعنوان ابرقدرتهای جهان قبل از جنگ جهانی دوم و اضافه شدن فرانسه و آمریکا و چین به آنها پس از جنگ دوم چنین تقسیماتی انجام شد در ایران که کشوری پهناور و مهمی بود یک شگفتی در تولید ابزار بوجود آوردند و مثل انکشاف در تکنولوژی در توسعه نوکرانشان هم بسیار خوب عمل کردند، از درون دامان چرکین به نفع گرایی و شهوت گین به قدرتِ استعمارگران رژیم فاشیست پهلوی تولید شد تا بر تکیه بر توهمات ساختگی و ایدئولوژی مضحک و دروغین ایران باستان با محوریت پارسی ممالک محروسه را با این ویروس مسموم کرده به تحت تکلف خود دربیاورند به یکباره و یک شبه پادشاه پارسی دولت پارسی سلطنت سیستم حکومتی ارتش و کشور پارسی تولید شد، با زیرساختهای مبتنی بر جنایت، دروغ، دغل، جعل، تبعیض و نژادپرستی این سلطنت مصنوعی میتوانست بهترین پایگاه و منبع درآمد استعمار باشد آمریکا انگلیس فرانسه آلمان همه در ایران اختیارات را در دست داشته و بالاتر از شاه مصنوعی و مردم بیچاره بودند.
در افغانستان رژیمهای ساختگی چند وجهی در عراق، سوریه، لبنان، لیبی و بعدا قفقاز انواع اقسام اوباشان جنایتکاران و دولتها احزاب و سیاستمداران نوکر و وابسته استعمار پی در پی تولید شدند.
اواخر کار پس از فروپاشی اهریمن سرخ در روسیه قرار بر این شد مانعی بین آزربایجان و جمهوری تورکیه قرار بگیرد تا مانع اتصال اینها بهم و اتصال این دو به جهان تورک شوند که خطری بزرگ برای استعمار محسوب میشد.
کشور عجیب قریب و پلیدی همچون ارمنستان را ساخته و پرداخته کردند و قاراباغ همان نقطه ای که کریدور اتصال تورکیه و آزربایجان و پیوستن همه کشورهای تورک بهم میشد توسط این شیطان کوچولو با یک قتل عام و جنایت هولناک اشغال شد.
جنگهای خاورمیانه به راه افتاد تا مانع از قدرتمندی و اتحاد اعراب شوند هم از اسراییل حفاظت بکنند هم اقتصاد جهانی را با دسترسی بر نفت اینجا تامین بکنند هم با فروش سلاح به عروسکهایشان درآمد حاصل بکنند و هم رقابت ژئوپلوتیک و سیاسی اشان را در توازن نگه بدارند.
بخشی از غربیها و زمانی یهودیان با ترس از دست دادن نفوذ خود و برای تامین امنیتشان از اپوزیسیون قلابی و مصنوعی امپراطوری پارسی حمایت کردند تا با به قدرت رساندن اینها در ایران از گسترش نفوذ روسیه هم جلوگیری بکنند و به نوعی شرایط را به نفع جبهه خود تغییر دهند. همین امر را در مورد افغانستان عراق سوریه و برخی دیگر کشورها انجام دادند ولی بدلیل مقاوت محکم روسیه بهمراهی چین و در وسط بودن بازیگران ناخوانده ای چون دولت تورکیه و حرکت ملی آزربایجان جنوبی بازیها بهم ریخت.
در ایران فعالان حرکت ملی آزربایجان پروژه بازآفرینی سلطنت پارسی و سرکار آمدن گروههای وابسته به غرب و فاشیست را ناکام گذاشتند.
در وسط جنگهای خاورمیانه تورکیه هم از تولید مدل دوم ارمنستان یعنی کشور کردستان جلوگیری کرد و کاملا این پروژه را از خط تولید خارج نمود.

و همچنین روسیه هم بخاطر منافع خودش با سرکار آمدن هر نوع دولت و گروه غربگرا بر سر قدرت مقابله نمود.
هوش سیاسی و ریشه تمدن و تجربه هزاران ساله حکومتداری تورکها دوباره در وجودشان حلول کرده با استفاده از رقابت بین قدرتهای شرقی و غربی و شرایط جهانی ساختارهای فکری سیاسی نظامی و امنیتی خود را مستحکم تر کرده و نهایتا سال پیش یک معجزه ای انجام دادند که آغازی بود بر پایان دوران صدساله فلاکت این منطقه
آزادی قاراباغ از اشغال ارمنستان پشت سر این فعالیتها و موفقیتهای تورکها حاصل شد.
و حالا به دلایل و فلسفه درونی آزادی قاراباغ خواهم پرداخت که تا به امروز کمتر اشاره شده و پس از آن اصل مطلب مقاله ام را ادا خواهم کرد.
چرا آمریکا و اروپا با آنهمه توانایی و قدرت در خاورمیانه موفق نشدند؟
چرا سال پیش و پس از ۳۰ سال آزربایجان بصورت جدی و بی محابا عملیات نظامی علیه اشغالگری ارمنستان شروع کرد؟ پس از همه این اتفاقات مرحله دیگر چه خواهد بود؟ اینها سوالات مهم و عمیقیست که تا حدودی در این مقاله به آنها میپردازم و بعدا بصورت تفسیری و مفصل به آن خواهم پرداخت.
اگر دقت کنیم با پیشرفت و توسعه بشر جنگها هم روز به روز کمتر میشود و همه به سمت همکاری و تعامل حرکت میکنند
آنهایی که تاریخ را خوانده اند میدانند که همین سه قرن پیش همه باهمدیگر در کل جهان در حال جنگ بودند جنگهای حکومتها باهمدیگر و جنگ و جدال منطقه ای قبیله ای طایفه ای
ولی با گذر زمان بشر به سمت دوری از حیوانیت یعنی دریدن و دعوا و به سوی آرامش و حیات تؤام با امنیت پیش رفته
دلایل در جهالت و آگاهیست ما جوابها از بُعد فلسفی خواهیم داد.
جنگ های جهانی اول و دوم برای رهایی از جنگ بود و برای دفن نفرت جهالت و خشم بود تا جهانی آرام و متفق بوجود آید اگر توجه بکنیم در جنگ جهانی دوم دو جبهه وجود داشت متحدین و متفقین متحدین یعنی یک چیز واحد آن واحد همان فاشیست توتالیتریسم و سیاهی بود و متفقین در اجبار نبود بلکه با حفظ اختیار عمل و هویت خود با افکار خصوصیات و سلایق مختلف کنار هم قرار گرفته بودند، همکاری میکردند. تا به اتفاق هم هیولا را شکست بدهند از دل همین اتفاق سازمان ملل و جامعه جهانی و قوانین حقوق بشری بوجود آمد ما اعمال و گذشته نادرست کشورهای متفق را انکار نمیکنیم ولی به هر حال مجبور شدند همدیگر را دوست بدارند برای همدیگر یاور بوده کنار هم از جهان حفاظت بکنند.
چون در آن حالت استعمار انگلیس و امپراطوری روسیه مهم نبود بلکه مرگ و زندگی جهان و بشریت مطرح بود.
حتی انگلیس و روسیه مجبور شدند دست نشانده خود رضاپالانی را هم از قدرت حذف بکنند تا جهان تمیز و خالی از کوچکترین آثار هیولای ضدبشر فاشیسم باشد.
اتفاقا سقوط رضاپالانی هم منجر به سرنگونی سلطنت ‌شیطانی پهلوی شد چون در ادامه پسر بزدل و بی عرضه او سرکار آمد و مردم با تجدید روحیه از هلاکت رضاقلدر به سرنگونی سلطنت شیطانی امیدوار شده و نهایتا آن را برچیدند.
چرا همه اینها را شرح میدهم چون بهمدیگر ارتباط دارند و من میخواهم سطور نهایی را خوبتر درک بکنیم.
جنگهای نظامی بزرگ پس از جنگ دوم به جنگ سرد نزول کرد جنگ سرد هم پایان یافت جنگ غیرمستقیم و به رقابت تبدیل شد و حالا جهان در شُرف پایان دادن به جنگ و عمل به قوانین طبیعت است.
همین دلایل بود که سال پیش مانع دخالت روسیه در جنگ قاراباغ شد غرب را ساکت نگه داشت
جهان در حال اصلاح خویش است و در اصلاح موارد زائد را باید حذف کند.
هر کشوری هر دولتی به این نتیجه رسیده که نمیتوان بعد از این به ملتها زورگویی کرد نمیتوان با فروش سلاح و تخریب سرزمین ها تا ابد زندگی کرد.
نمیتوان نوکران جاسوسان و وابستگان را حمایت نمود.
روسیه آغازگری متفق شدن جهان بود
همه امروز محتاج همکاری با یکدیگرند محتاج حل فصل مناقشات و منازعاتشان بوده و مجبورند واقعیات را بپذیرند آمریکا دومین نفر در پیوستن به دوران جدید بود.
ارتش خود را از افغانستان خارج کرد و گفت اگر نیازی برای جنگ است بگذاریم خود مردم افغانستان بجنگند تا کی میتوان در خاک دیگران با میلیاردها هزینه و تلفات انسانی بدنبال قدرت و امنیت بود
انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شد
کشورهای اروپایی و کانادا با چین روابط تجاریشان را گسترش میدهند اعراب با اسرائیل توافق میکنند.
و هرچه این قدرتها عقب بروند هرچه از جنگ از قدرت طلبی فاصله بگیرند همان قدر تروریستها اشغالگران دیکتاتورها و همه عناصر پلید سقوط خواهند کرد چه کسی فکر میکرد ایران آسمان خود را بر روی آزربایجان ببندد و بلافاصله ارمنستان خطوط هواییش را بر روی هواپیماهای آزربایجان باز کند الان دولت ارمنستان در پی حل فصل منازعاتش با آزربایجان هست تمایل علنی به هرگونه گفتگو را نشان میدهد و دیگر مقاومت بیهوده را کنار گذاشته چون میداند از ریشه بازیچه بوده به آن نتیجه رسیده که تنها باید به حفظ خویش و پیوستن به حیات نرمال تلاش بکند.

این جهان به سمت کاملا متفاوتی حرکت میکند به سمتی که همه چیز بصورت طبیعی به جایگاه خود بازگردد و جهان جایی واقعی باشد تا همه کنار هم بتوانند زندگی بکنند حالا آنهایی که غیرطبیعی هستند رفتی خواهند بود
این میان جریان پانفارسیسم باستانگرایان متوهم امپرا‌طوری پارسی هم به قطار رفتنیها میپیوندند
چون مثل ارامنه کسی وجود ندارد که پشتیبانشان باشد.
مرکزیت و تئوری امپراطوری پارسی اپوزیسیون پارس اعم از گروهای طالب براندازی حکومت فعلی و برپایی حکومت ناب پارسی و البته گروهها و افرادی با همان افکار در کنار حکومت فعلی هستند که با چالش بزرگی مواجه اند اپوزیسیون که کاملا شکست خورده و هیچگاه دیگر نمیتواند در ایران سرکار بیاید چون یک هیچ حامی قدرتمند در جهان ندارد. دوم ریشه و هویت انسان دوستانه ندارد که دارای پایگاه قوی اجتماعی باشد و پس از آن جریان داخل حکومت که جواب را از وزیرخارجه روسیه سرگی لاوروف گرفت و تنها امید و پشتیبان هم رسما گفت ما دیگر حامی این اهداف شما نیستیم.
چون روسیه با نگاهی کلی تر به این نتیجه رسیده که چرا من در استراتژیک ترین نقطه جهان دو کشور مهم و قدرتمند تورکیه و آزربایجان و چندین کشور دیگر تورک و پاکستان را فدای پانفارسها و ارامنه بدبخت بکنم در جهان تعاملات و همکاریهای و ایجاد منافعات متقابل این تورکیه و آزربایجان و ملتی بزرگ همچون تورکهاست که میتواند برای روسیه یا هر قدرت دیگر مفید باشد نه عده ای متوهم ذلیل و بی ریشه
بدین ترتیب پرونده امپراطوری پارس در منطقه و ایران برای همیشه بسته میشود و اگر جمهوری اسلامی خواهان ادامه حکومت داری خودش باشد باید تفکرات پارس گرایانه را از خود قیچی کرده به صف اتفاق تورکها و روسها بپیوندد و گرنه خود را فدای یک ایدئولوژی پوسیده و شکست خورده خواهد کرد.

فرق انگاری میان ترک و توران توسط ایرانشهری ها/صالح سجادی

یکی از مسائل تحریف آمیز و دروغ بنیادی که آریا پرستان و باستان پرستان در ایران سعی کرده اند بسیار روی آن مانور بدهند فرق انگاری میان ترک و توران است. آنها میگویند تورانیان در سنت‌های ملی و روایی با ایرانیان هم نژادندو این بیش از هر چیز از نام‌های ایرانی بیشترِ شاهان و یلان و مکان‌های توران زمین در اوستا، متون پهلوی، شاهنامه و منابع تاریخی دریافته می‌شود. انها میگویند . علت اصلی آمیختگی و یکسان‌انگاری ترکان و تورانیان در این است که اقوام ترک‌تبار یکی از دشمنان شرقی ایرانیان بودند که از مرزهای این نواحی به ایران می‌تاختند. تداوم این حملات یادآور تجاوزهای تورانیان از این مناطق در روایات ملی و پهلوانی بود؛ به همین سبب به‌تدریج موجب درآمیختگی دشمنان واقعی (ترکان) و داستانی (تورانیان) ایران شد و دو واژه یا مفهوم ترک و تورانی به خطا یکی انگاشته شد. فردوسی در شاهنامه چنین گفته که فریدون جهان را میان سه پسر خود یعنی(سلم، تورج، و ایرج) تقسیم میکند و ایران را به ایرج میدهد لیکن سلم و تور بر او حسد برده او را میکشند و فریدون پس از آگاهی از این رخداد ایران را به منوچهر فرزند ایرج میدهد و از آن زمان چنگ و درگیری میان ایران و توران آغاز میشود.صرف نظر از اینکه چطور تورانیان و ترکان هردو ازیک منطقه مرزی میتوانستند به ایران حمله کنند(لابد نوبتی حمله میکردند و یا ترکان اول  یا بی اجازه وارد سرزمین توران میشدند و به ایران می تاختند) و همچنین صرف نظر از اینکه اگر توران دشمن داستانی و ترکان دشمن حقیقی ایران بودند چطور فردوسی در شاهنامه کوچکترین اشاره ای به این دشمنان واقعی ایران نکرده و آنها را رها کرده و حتی در بخش تازیخی شاهنامه نیز تنها به تورانیان چسبیده است.ماجرا وقتی جالب میشود که سند رد این مسئله را در خود شاهنامه می یابیم. در داستان‌های شاهنامه چند بار به صراحت از خود «زبان ترکی به عنوان زبان تورانیان یاد شده است. بار نخست در روایت رفتن گیو به توران برای یافتن کیخسرو است که پهلوان ایرانی در آنجا با تورانیان به «ترکی»سخن می‌گوید:
به فرمان او گیو بسته میان
بیامد به کردار شیر ژیان
همی‌تاخت تا مرز توران رسید
هر آن کس کش از راه تنها بدید
زوان را به ترکی بیاراستی
ز کیخسرو از او نشان خواستی
چو گفتی ندارم از او آگهی
تنش را ز جان زود کردی تهی
(فردوسی، 1393: 1/ 424/ 23 ـ 26)
بار دوم نیز در گزارش جهان‌گردی‌های اسکندر است؛ او در خاور زمین به جایی می‌رسد که
زوانشان نه تازی و نی خسروی
نه ترکی نه چینی و نی پهلوی
(همان: 2/ 310/ 1137)
همچنین زبان تورانیان در داستان رزم دوازده رخ، ترکی است. هومان، پهلوان تورانی، زمانی که به هماوردجویی از سپاه ایران می‌آید با خود مترجم، می‌آورد تا گفتار او را از ترکی به زبان ایرانی برگرداند:
نشست از برِ زین سپیده‌دمان
چو شیر ژیان با یکی ترجمان
بیامد به نزدیک ایران سپاه
پر از جنگ دل سر پر از کین شاه
بد ایرانیان گفت پس ترجمان
که آمد گهِ تیغ و گرز و کمان
(همان: 1/ 708 و 700/ 445، 446 و 460)
در مقابل، بیژن، یل ایرانی نیز زمانی که به پیکار هومان می‌آید، ترجمانی با خود همراه می‌کند
یکی ترجمان را ز لشکر بجُست
که گفتار ترکان بداند درست
وُزان پس بفرمود تا ترجمان
یکی بانگ برزرد بدان بدگمان
(همان: 1/ 719/ 714 و718)
همچنین در داستان نبرد رستم و پولادوند که افراسیاب به پسرش شیده می‌گوید برود و به ترکی به پولادوند یادآوری کند که اگر رستم را بر زمین افکند او را با شمشیر بکش
به ترکی بیاموز و راهش نمای
مگر روستم را درآرد ز پای
بگویش که چون او به زیر آوری
به شمشیر کن زان سپس داوری
(فردوسی، 1386: 3/ 276/ زیرنویس 13)
باری دیگر در روایت رفتن جاماسپ به گنبدان دژ برای آوردن اسفندیار چنین آمده است که جاماسپ چون از میان و محاصرۀ تورانیان، می‌گذرد با ایشان به زبان ترکی سخن می‌گوید تا شناخته نشود:
هر آن کس که او را بدیدی به راه
بپرسیدی او را ز توران سپاه
به آواز ترکی (بر آواز ترکان) سخن رانَدی
بگفتی بدان کس که او خوانَدی
ندانستی او را کسی حال و کار
که گفتی به ترکی سخن هوشیار
(همان: 5/ 191/ زیرنویس 17)
منبع:متن شناسی‌ادب‌ فارسی (علمی- پژوهشی)
دانشکده ادبیا ‌و‌علوم‌انسانی‌- دانشگاه‌اصفهان
دورو‌جدید،‌شماره(2پیاپی 34)(تابستان 1396،ص36-11)
نگاهی به واژه های ترکی شاهنامۀ فردوسی /سجاد آیدینلو

نقدی بر خیالبافی اخیر محمد قوچانی و قفقاز صحنه مودت تورک_ارامنه/محمد رحمانی فر

محمد قوچانی از معدود روزنامه‌نگاران دوم خردادی است که توانسته در مسیر باد قرار گیرد و با “چرخش قلم” خویش، همچنان از منافع و مواهب روزی‌نامه‌نگاری برخوردار شود. این چرخش قلم که محصول چرخش فکری وی از اصلاح‌طلبی به اعتدال‌گرایی و در نهایت ایرانشهری پان‌فارس‌اللهی است، موجب شده وی برخلاف بسیاری از همکاران سابق خود که طعم تلخ زندان و محرومیت از روزنامه‌نگاری را چشیدند، چنانکه اشاره کردم ضمن برخورداری از مواهب روزی‌نامه‌نگاری، همچنان سوار بر توسن مراد بتازد.

محمد قوچانی، اخیراً در نوشته‌ای تحت عنوان “پاسخ نوعثمانی را باید نوصفوی بدهد”، گریزی هم به تاریخ زده‌است تا به مصداق مصراع معروف “پسته بی‌مغز گر لب وا کند رسوا شود”، ناآگاهی تاریخی خویش را آشکار نماید. ایشان مدعی شده‌اند که ایران دوران شاه عباس “نماد رواداری دینی” بود و “ارمنی‌کشی نماد استبداد دینی و قومی در ترکیه عثمانی”! ایشان البته، تاریخ را از پشت عینک تیره نژادپرستی خوانده‌اند وگرنه باید می‌دانستند که امپراتوری تورک عثمانی هم درست به اندازه امپراتوری تورک صفوی و حتی بیشتر از آن قائل به رواداری مذهبی در قبال مسیحیان و یهودیان بود (حوادثی که در سال‌های آخر امپراتوری عثمانی رخ داد، ربطی به استبداد دینی و قومی ندارد و باید در ظرف زمان و مکان خویش مورد بررسی قرار گیرد و مهمتر اینکه نباید آن حوادث را به کل دوران امپراتوری بلندمدت عثمانی تعمیم داد).

ایشان به درستی اشاره می‌کنند که شاه عباس با واگذاری تجارت ایران به ارامنه می‌خواست اروپای مسیحی را به سمت خویش بکشد ولی نمی‌گویند که در همان تاریخ امپراتوری عثمانی هم همین سیاست را پیش می‌برد! ایشان یا نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بگویند که ارامنه در دستگاه بروکراسی امپراتوری عثمانی، در مقایسه با بروکراسی صفوی به مدارج بالاتری رسیدند، چنانچه قریب به پنجاه نفر از ارامنه در تاریخ امپراتوری عثمانی به مدارج بالای حکومتی از جمله پاشایی، وزارت و حتی صدراعظمی ارتقاء یافتند.

قوچانی در نوشته‌ای که سرشار از عبارات و کنایات نژادپرستانه و تورک‌ستیزانه است می‌خواهد وانمود نماید که تورک‌ها نژادپرست بوده‌اند و “ما خوبیم”! در نهایت، هم پیشنهاد می‌نماید که برای تقابل با جهان تورک (تورکیه و آذربایجان) باید از تاکتیک شاه‌عباس بهره گرفت و ارامنه را در مقابل تورک‌ها قرار داد! غافل از اینکه، ارامنه، به خوبی از اشتباهات گذشته درس گرفته‌اند و نمی‌خواهند ابزار سیاست‌های تورک‌ستیزانه ایران باشند. به طوری که همین چند روز پیش که ایران آسمان خود را به روی هواپیماهای آذربایجان بست، این ارمنستان بود که مسیر هوایی خویش را به روی هواپیماهای دشمن قبلی خویش یعنی آذربایجان گشود!

قوچانی اگر به جای روزی‌نامه‌نگاری، روزنامه‌نگاری را برمی‌گزید به خوبی می‌توانست با گردآوری شواهد موجود و با دقت در اظهارات اخیر مقامات آذربایجان و ارمنستان، به این نتیجه برسد که آنچه ایشان تحت عنوان “سیاست‌های راهبردی ایران در بهره‌برداری از ارامنه” پیشنهاد می‌نمایند، چیزی جز خیالبافی یک ذهنیت مسموم نژادپرستانه نیست و به هیچ وجه امکان تحقق در دنیای واقعی را ندارد.

در پایان لازم می‌دانم به قوچانی و متوهمان ایرانشهری گوشزد نمایم که تقابل تاریخی دو امپراتوری تورک صفوی و عثمانی نتیجه دسیسه‌چینی‌های اروپایی‌ها، نفوذ تکفیری‌های شیعه و سنی در دو امپراتوری و رخنه غمازان پارسگرا در امپراتوری تورک صفوی بود. ملت تورک با درسی که از تاریخ فراگرفته است دیگر به هیچ وجه اجازه نخواهد داد که نئوفارسگرایان ایرانشهری زمینه رویارویی آذربایجان (اعم از آذربایجان شمالی و آذربایجان جنوبی) با تورکیه را فراهم آورند. به عبارت دیگر، جنگ‌سالاران ایرانشهری این آرزو را نیز مثل بسیاری از آرزوهای دیگر خویش به گور خواهند برد.